یک جایی از قلبم درد میکنه

تو که میدونی بی وفا قلبم خیلی وقته شکسته از تیرماه شوم رفتنت... یک گوشه سالم ازقلبم بود  که محفوظ و سر بسته نگه داشته بودمش و هنوز در این دنیا واهی  امید داشت به زندگی ...به با تو بودن حتی از دور و توی خیال واهی ...دل خوش به خاطراتی گذشته...به عشق پاک و بی همانند... امیدواری به آینده..دل خوش به دوست داشتن تو...هنوزم میگم من هر چی دارم از صدقه ی عشق تو داشتم... از دوست داشتن تو داشتم...تو این سالها به عشق تو خواستم قوی بشم ...نخواستم ضعیف باشم همانند گذشته که این بشه حال روزم و بشم آدم بد قصه... زخمای دلم الان سر باز کرده و بدجور تیر می‌کشه و این حاصل بی مهری   بی همانند  تو   بود که این درد را به وجود آورد...باورم نمیشه این تویی ...عوض شدی تو هم...من تغییر را می پذیرم...اره دیوونه تر شدم... حسودتر شدم به اون که تو رو داره...منم اشتباه کردم...قبول دارم ولی حقم  تاوان بد نیست ...بهترین سالهای زندگیم با خیال تو گذشت...ولی تو داشتی زندگیت را  میکردی...هی آمدی و رفتی چیزی گفتم... هر بار با آغوش گرم پذیرفتمت...توقعی از تو داشتم‌...یک حال گرفتن ساده را ازم دریغ کردی گفتم چشم...تو راضی باشی...فقط باشی..‌ روزی که مردم بدون با دلی پر از بغض و سکوت از تو ی این دنیا رفتم...قضاوت باشد با همان خدایی که میگی بزار بین من و تو قضاوت کنه...وکاشکی اونجا هم شرمندگی تو رو نبینم...ومن بزارمثل همیشه متهم و  محکوم باشم...واین یعنی پایان من...خیلی با خودم فکر کردم کجا راه را  اشتباه رفتم...کجا افراط کردم...حرفی نمی زنم چون بخوام حرف بزنم سر قصه دراز میشه وتا صبح هم بنویسم پایانی ندارد گلایه هام... فقط میدانم محبت زیادی بی وفایی میاره...به خدا دوست ندارم سربار کسی باشم یا عشق را ازت گدایی کنم...خیلی وقته عوض شدی...قبول کن...و من بهونه خوبی دستت دادم برای این جدایی...سرت سلامت باشه رفیق قدیمی ...بزار تو رویاهام هنوز بکر و دست نخورده باشی...بذارمن ساده فکر کنم من هنوزم بهترینم برات...امیدوارم در این سی باقی مانده بهترین لذات و بهترین روزها برات رقم بخوره...هر چی آرزوی خوبه مال تو...