پاییز بی تو

زندگی ام دوباره رو به پوچی می رود.چه شد نمی دانم به یکباره دل بریدی از من...منی که غرورم را  شکستم برای تو...فدای سرت...من به این شبها دیری است عادت کرده ام در تمام این سالها...هیچی نمی گویم ولی از خدا می خوام یک درصد این حال خراب من سرت بیاد تا بفهمی دل شکستن هنر نمی باشد...دلم نمیاد مثل من حالت خراب باشه...من دیوونه  خیلی خواستم این رابطه را سرپا و تازه نگه دارم...ولی نخواستی...بهانه رفتن داشتی  و من نتوانستم از رفتن منصرفت کنم...خیلی وقت بود حس می کردم می خوای بری ...به آرزوت رسیدی که منی نباشه در زندگی و صفحه روزگارت...الهی روزهاش پر نور باشه  و شبهاش پر ستاره...الهی به آرزوهای آشکار و نهان برسه...الهی طعم عشق را با اون در این باقی مانده عمر تجربه کنه...الهی سرش همیشه بالا باشه... خدانگهدارت تنها بهانه و دلیل زندگیم...پس از تو مطمئن باش قوی تر میشم که دیگر بازیچه نشوم...من برای روزهای سخت آفریده شده ام...عشق تو بهم انگیزه می داد...با نبودنت هم تحمل میکنم و برای تحمل کردن باید قوی باشم...خیلی بدی...الهی هم دردم بشی...خیلی بی معرفتی...خیلی...من از تو توقعی نداشتم خوب عشق را در من تمام کردی...