یار من

یار من تویی ...جان منی تو...بس قصه تمام...هر چقدر هم روزگار بی مروت باشد...هر چقدر هم نامهربان باشد...عشق من به تو پایانی ندارد...جان منی تو هر چقدر هم برانی...از خودم دور میشم ولی نقش چشمان نافذت بر پیکره این جسم خسته نقش بسته...عزیزم...جانم به فدایت که نیایی...بیا که نبودنت را تاب ندارم...دل بی تابم فقط سراغ تو را می گیرد روشنی بخش روزهای تاریکم...به عشق تو ادامه دادم این زندگی را...حال که نیستی دوباره برایم زنده بودن مشکل است...نفس منی...نفسهایم با تو جوون میگیرن...