حس خلسه

حس خلسه بودنت باز بر من چیره گشته...ولی چه کنم رویای با تو بودن پایانی ندارد...چه آرامشی در وجودم نهفته وقتی به تو فکر میکنم...آخر تا به کی به تماشا  تو ای گل از دور بنشینم .قلبم وقتی نیستی احساس میکنم نمی تپد...آخر می‌شود یکی را این قدر دوست داشت حتی بیشتر از خودت...قطره ای اشک در سپیده دم امروز بر چشمان نقش بست و این شاهد این است که من هنوزم دوستت دارم دیوانه وار..‌.کاشکی دستانت را بیشتر در دستانم می گرفتم و رویای با تو بودن پایانی نداشت...کاش هر صبحی را که شروع می کردم با نقش و تصویر  چشمان تو آغاز میکردم...کاش تو را خدا به پاس این همه درد هجران و دوری به من می بخشید...خدایا مواظبش باش...خدایا لبخند را بر لبانش همیشه نقش ببندی...