تبسمی تلخ

با دل و ذهنی خسته از تکرار بیهوده تو را در امتداد لحظه می جویم...کاش دنیا من و تو جور دیگری رقم می خورد... کاش وقتی دلم گرفت سرم را بر روی پاهایت می گذاشتم و تو بهم می گفتی: غصه نخور همه چی درست میشه...کاش برای داشتنت ترسی در کار نبود...کاش همه ی این سالها خواب بود و برمی گشتیم به لحظه اول شروع با هم بودن...کاش های دلم فراوانه که در عمق این صفحه نمی گنجد...