تولدت مبارک گل من

عمر انسان در حال گذر است ...و اکنون خبر از سالگرد تولد عزیزی دور از ما مانده می دهد...دوری من و تو مهم نیست مهم قلبم هست که پیش تو جا گذاشته ام... تو را روزگار عوض نکرد و ماندی پای عهد و پیمان دیرین... اسیرم...اسیر نگاه نافذت...اسیر عشق نافرجام... چه کنیم که در این سالها من و تو احساس دیرینه مان تغییر نکرد بلکه بدتر هم شد و عاشق هم ماندیم...دوست دارم مابقی عمر مانده را با تو باشم ولی به قول شاعر که میگه:اگر روزی رسد دستم به دامانت کنم جان را به قربانت ولی بی لطف و احسانت چگونه ناخوانده شوم مهمان قلبت چگونه ...واقعا دیگر آرزویت یکی شدن در بعد یک جسم نیست...بگذریم عشق به قول تو مقدسه آن را با هیچی نتوان مقایسه کرد.امشب شب میلادت بر تو مبارک...